RAAF

Van zaterdag 1 feb tot en met 28 feb duurt de overzichtstentoonstelling van 20jaar RAAF, grafiek werkplaats in Breda. Al enkele jaren kom ik er over de vloer, meestal om te zeefdrukken, soms werp ik alleen snel een blik naar binnen. Altijd gelokt door de geur van vers drukwerk, de geur van vers zweet van de mensen die staan te drukken, en de magie van het maken van een afdruk. Van een wit vel, in enkele seconden naar een prent op papier. Het hele proces wat hieraan vooraf gaat, vergeet ik graag. 

In het verleden heb ik daar flinke bloed/zweet/tranen momenten beleefd. En mijn geduld is ook uitvoerig getest binnen de muren van RAAF. Want wachten op je raam wat in de emulsie zit, wachten op de belichting, wachten tijdens het drogen, het instellen, het proefdrukken, wachten, tijd, wachten, wachten. Ik heb geleerd dat zeefdrukken een eigen tempo heeft, en als je mee wilt dansen, dan volg je de maat. 

De expo is een overzicht van een aantal jaren RAAF, veelal recent werk, soms uitschieters naar het vorige millenium. Het laat een breed scala aan zeefdrukmogelijkheden zien oa, van drukken op textiel en fotorealisitsch drukken. Een aantal linosnedes en etsen zijn ook te zien, volgens mij. Die hebben klaarblijkelijk wat minder indruk op me gemaakt. Mijn eigen werk hangt er ook. Maar dat fotografeerde ik niet, omdat ik te druk aan het babbelen was.  Wel een aantal andere mooie werken. 

(werk van Olivier Francken)

(werk van Martijn Boot)

(werk van Charlotte Tasma)

(collab van Romke Snel en Amanda Butterworth)

(werk van Ninotchka)